વાંચવાનું ચૂકશો નહિ : હૃદયને સ્પર્શ કરી જાય તેવી વાત ...!!!

	એક શ્રીમંત માણસને ઘરે જમણવાર ચાલી રહ્યો હતો. ખાસ મોટો પ્રસંગ નહોતો, નજીકના સંબંધીઓ અને મિત્રોને જ બોલાવ્યા હતા. હશે ચાલીસ-પચાસ જણ. યજમાન બધાને આગ્રહ કરી કરીને પીરસતા હતા અને મહેમાનો પણ જોઈએ કે ન જોઈએ, પોતાની થાળીઓ છલોછલ ભર્યે જતા હતા.
	એ જ વખતે યજમાન બહેનનું ધ્યાન ગયું કે એક બાળકને એની માતા ધીમા અવાજે ધમકાવતી હતી. યજમાન બહેને ત્યાં જઈને કારણ પૂછ્યું, તો પેલી માતા કહે, ‘જુઓને બહેન ! આ ખાતો જ નથી. રોજ આવું જ કરે છે. હું તો આને જમાડવાથી તંગ આવી ગઈ છું. હવે તમે જ કહો, ધમકાવું નહીં તો શું કરું ?’
	‘અરે ! એમાં એને ધમકાવવાની જરાય જરૂર નથી !’ પેલા યજમાન બહેન બોલ્યાં. પછી સામેની પંગતમાં બેઠેલા એક ભાઈ સામે હાથ કરીને કહ્યું, ‘આ અમારા મિત્ર ડૉક્ટર મહેતા છે ને, એ એવી સરસ દવા આપે છે કે તમારો બાબો તરત જ જમતો થઈ જશે. મારો દીકરો પણ પહેલા આવું જ કરતો હતો. ડૉ. મહેતાસાહેબની દવા પછી હવે એ બરાબર જમી લે છે. તમે પણ એમને બતાવોને ?’
	પેલી સ્ત્રીએ ડૉક્ટર મહેતાની સામે જોઈને કહ્યું : ‘આવી જગ્યાએ તમને પૂછવા બદલ માફ કરજો, ડૉક્ટર સાહેબ ! પણ શું હું તમારા ક્લિનિક પર મારા બાબાને બતાવવા માટે લાવી શકું ખરી ? એને બિલકુલ ભૂખ જ નથી લાગતી !’
	‘ચોક્કસ લાવી શકો, બહેન ! હું જમી લીધા પછી તમને મારું કાર્ડ આપીશ. એમાં લખેલ નંબર પર ફોન કરીને તમે જરૂર આવી શકશો.’ ડૉક્ટરે કહ્યું.
	હવે બરાબર એ જ વખતે દસેક વરસની એક કામવાળી છોકરી, જે બધાના ગ્લાસમાં પાણી ભરતી હતી, એ આ વાત ધ્યાનથી સાંભળતી હતી. ડૉક્ટર જમીને હાથ ધોવા પેન્ટ્રીમાં ગયા ત્યારે જગ ભરવા માટે પેલી છોકરી પણ ત્યાં પહોંચી. ડૉક્ટરને એકલા જોઈ એણે પૂછ્યું : ‘ડૉક્ટરસાહેબ ! હું તમારી સાથે વાત કરી શકું ખરી ? તમને એક સવાલ પૂછી શકું ?’
	‘બોલને બેટા ! તું શું કામ વાત ન કરી શકે ? એક શું બે સવાલ પૂછ !’ એકદમ લાગણીપૂર્વક ડૉક્ટરે જવાબ આપ્યો.
	‘ડૉક્ટરસાહેબ ! મારે એક નાનો ભાઈ છે. હું, મારી મા અને મારો ભાઈ એમ અમે ત્રણ જ જણ ઘરમાં રહીએ છીએ. મારા બાપુ ગુજરી ગયા છે. મા બીમાર છે. હું કામ કરું છું એમાંથી અમારું પૂરું નથી થતું. એટલે હું એમ પૂછવા માગું છું કે શું ભૂખ લાગે જ નહીં એવી કોઈ દવા આવે છે ખરી ? એવી દવા હોય તો અમારે એ લેવી છે !’
	ડૉક્ટર સ્તબ્ધ બનીને ઊભા રહી ગયા.

Funny Software Development Quotes

Over the years, I’ve collected some of the smartest-yet-funny software development quotes I have read. Here’s the current short list in no particular order. Oddly enough, they all address the woes of programming.

Feel free to add any like quotes in the comment section!

1.     My Favorite one : “”First learn computer science and all the theory. Next develop a programming style. Then forget all that and just hack.”".

2.     Hardware runs on smoke. Once the smoke is released, the hardware stops working.

3.     “The first 90% of the code accounts for the first 90% of the development time. The remaining 10% of the code accounts for the other 90% of the development time.” – Tom Cargill

4.     “In order to understand recursion, one must first understand recursion.” – Author Unknown

5.     “I have always wished for my computer to be as easy to use as my telephone; my wish has come true because I can no longer figure out how to use my telephone.” – Bjarne Stroustrup

6.     “A computer lets you make more mistakes faster than any other invention in human history, with the possible exceptions of handguns and tequila.” – Mitch Ratcliffe

7.     “There are two ways of constructing a software design: One way is to make it so simple that there are obviously no deficiencies, and the other way is to make it so complicated that there are no obvious deficiencies. The first method is far more difficult.” -C.A.R. Hoare

8.     “The gap between theory and practice is not as wide in theory as it is in practice.” – Author Unknown

9.     “If builders built buildings the way programmers wrote programs, then the first woodpecker that came along would destroy civilization.” – Gerald Weinberg

10. “If debugging is the process of removing software bugs, then programming must be the process of putting them in.” – Edsger Dijkstra

11. “Measuring programming progress by lines of code is like measuring aircraft building progress by weight.” – Bill Gates

12. “Nine people can’t make a baby in a month.” – Fred Brooks

13. “Programming today is a race between software engineers striving to build bigger and better idiot-proof programs, and the Universe trying to produce bigger and better idiots. So far, the Universe is winning.” – Rich Cook

14. “There are two major products that come out of Berkeley: LSD and UNIX. We don’t believe this to be a coincidence.” – Jeremy S. Anderson

15. “Before software can be reusable it first has to be usable.” – Ralph Johnson

16. “Any fool can use a computer. Many do.”

17. Debugging is twice as hard as writing the code in the first place. Therefore, if you write the code as cleverly as possible, you are, by definition, not smart enough to debug it.

18. We have a deal with God – he doesn’t produce software and we do not produce miracles – a software engineer.

19. Software is not complete..untill the last user is dead…

20. “My software never has bug, it’s just developing a random features.”

21. “Naturally, a tool for getting rid of bugs in your program is called a ‘debugger’. Mudanely enough, the corresponding tool for putting bugs into your program is called a ‘programmer’.”

સસલું અને કાચબો !

Original source : http://chandrapukar.wordpress.com/

એક સસલું હતું. એ સફેદ હતું. અને એ ખુબ જ સુંદર હતું.

એ હંમેશા એની કાપા નિહાળી, ગર્વ સાથે છાતી ફુલાવતું હતું. એને  એની સુંદરતાનું
અભિમાન હતું. એ અનેકવાર, સરોવરની પાળે પાણી પીવા આવતું . એ સમયે, એણે  એક કાચબાને
નિહાળ્યો હતો. એને એની સાથે વાતો કરવાનો સમય જ ના હતો.એ ધીરે ધીર ચાલતા કાચબાને
મુર્ખ પ્રાણી સમજતું હતું.

એક દિવસ, કોણ જાણે કેમ એ સસલું  કાચબા નજીક આવી વાતો
કરવા લાગ્યુ.

“અરે, કાચબાભાઈ, કેમ તમે ધીરે ધીરે ચાલો છો?”

ત્યારે, કાચબો એને શાન્તીથી કહે..” અરે, બેન, શું કરૂં
? આ જ પ્રમાણે પ્રભુએ મારૂં ઘડતર કર્યું છે, એથી જ હું એવી રીતે ચાલુ
છું.”

આવું સાંભળી, સસલાને જરા મજાક કરવાનું મન થયું. અને
કહેઃ”ચાલો, આપણે હરિફાઈ કરીયે. તમે એ માટે તૈયાર છો ?”

કાચબો સસલાના હૈયાનો ભાવ સમજી ગયો હતો. એ જાણતો હતો કે
એની હારમાં સસલાએ હસીને એની મજાક કરવાની ઈચ્છા હતી. એણે વિચારી કહ્યુંઃ ” બેન, આજ
તો નહી આજે હું થાકી ગયેલો છું. પણ આવતી કાલે જરૂરથી આપણે હરિફાઈ
કરીશું”

આવા કાચબાના શબ્દો સાંભળી સસલું તો ખુબ ખુશી સાથે એના
ઘરે ગયું.

એવા સમયે, કાચબાએ એના શિયાળ મિત્રને સરોવર નજીકનો પંથ
બતાવી, હરિફાઈ વિષે કહ્યું, અને એની મદદ માંગી. શિયાળબેન તો મદદ કરવા રાજી થઈ ગઈ.
ત્યારે, કાચબાએ શિયાળને કહ્યું ” કાલે આવો ત્યારે તમારા પતિદેવને પણ સાથે
લાવજો.”..આ કાચબાના શબ્દો સાંભળી, શિયાળ જરા અચંબામાં હતું પણ કાંઈ ના
બોલ્યું.

બીજે દિવસે, નક્કી કરેલા સમય પ્રમાણે, સસલું અને કચબો
સરોવર પળે હતા.ત્યારે, કચબાના સુચન પ્રમાણે શિયાળના પતિ પણ હાજર હતા. અને, કાચબાએ
સસલાને કહ્યુંઃ” આ સઓવર પાળે પાળે  જવાનું છે, અને જે ફરી પ્રથમ અહી આવે તેની જીત.
આ માન્ય છે ?”

ત્યારે, સસલું એની ઝ્ડપના ગર્વમાં હરિફાઈ વિષે બીજી
ચોખવટ કરવાનું ભુલી જઈ કહેવા લાગ્યુંઃ” મજુંર છે !”

આ હરિફાઈ શરૂઆત સમયે મિત્ર શિયાળના પતિ આ સંવાદના
સાક્ષી બન્યા. અને એવા સમયે, મિત્ર શિયાળ દુર એક સરોવર પાળના ઝાડ પાછળ સંતાયને સુચન
પ્રમાણે ઉભું હતું.

શિયાળ પતિએ જવાબદારી લીધી. કાચબો અને સસલું એક લાઈન
પાછળ હતા. એણે ૧,,૨..૩ અને “ગો” કહ્યું. સસલું તો આનંદમાં દોડતું દુર જઈ રહ્યું
ત્યારે કાચબો તો ધીરે ધીરે  પેલા પાળ નજીકના ઝાડ પાસે આવી ઉભુ રહ્યું .અને ઝડ
પાછળથી  શિયાળ બહાર આવી, જમીન પર બસી ગયું. કાચબો શિયાળની પીઠ પર બેસી ગયો. શિયાળ
ઝડપથી દોડવા લાગ્યું. અંતર કપાતું ગયું.  સસલું એ સમયે દુર હતું. એ દોડતા દોડતા,
પાછળ નજર કરતું અને કાચબાને ના જૉઈ આનંદમાં આવી જતું..ધીરે ધીરે એની ઝડપ પણ ઓછી થતી
હતી. પણ, એને એની જીતની ખાત્રી હતી. અને જીત્યા બાદ, કેવી રીતે કાચબાની મજાક કરવી
એવા વિચારોમાં એ હતું. જ્યારે એ એવા વિચારોમાં હતું ત્યારે પાછળ જોતા એણે કાચબાને
સિયાળ પર નિહાળ્યો…..એ હજુ કોઈ બીજા વિચારો કરે તે પહેલા શિયાળ અન કાચબો એને પસાર
કરી આગળ નીકળી ગયા….સસલાએ એની ઝડપ વધારી..પણ એ કાંઈ કામ ના આવી. જ્યારે એ “ફીનીશ
લાઈન” પર આવ્યું ત્યારે કાચબો એની વાટ જોતો હતો.

સસલું જેવું ત્યા આવ્યું એટલે કાચબો કહે ઃ”બેન, હું
હરિફાઈ જીતી ગયો !”

ત્યારે. ગુસ્સામાં આવીમ સસલું કહે ઃ “તમે તો શિયાળ પર
સવારી કરી આવ્યા છો…એટલે જીત તો મારી કહેવાય !”

ત્યારે, શિયાળભાઈ એક જર્જ તરીકે એમનો અભિપ્રાય આપે..”
અરે, સસલાભાઈ, જ્યારે હરિફાઈની વિષે ચર્ચા કરી ચોખવટ કાચબાએ તમોને કહ્યું ત્યારે
તમે કોઈ શરતો મુકી ના હતી..ફક્ત એક જ ધ્યેય હતો …જે સરોવર પાળ પર અંતર કાપી પ્રથમ
અહી આવે તે જ વિજેતા ! આ પ્રમાણે, આ હરિફાઈ જીતનાર તો કાચબાભાઈ જ
કહેવાય.”

આટલા શબ્દો શિયાળભાઈ બોલ્યા ત્યારે આ નિર્ણયને ટેકો
આપતી હોત તેમ કાચબ મિત્ર શિયાળ બોલ્યું ઃ” હા, હું પણ સહમત છું !”

બસ, આટલા શબ્દો દ્વારા સસલાને એની ભુલ સમજાય… “ફક્ત
કોઈને નિહાળી, તમે એનું ખરૂં મુલ્ય ના કહી શકો. પોતાની શક્તિ પર ગર્વ કરી અન્યનું
અપમાન કરવું એ મહાન ભુલ છે. નમ્રતામાં જ પ્રેમ છે !”…સસલાના મનમાં બસ આવા વિચારો
ગુંજી રહ્યા. એનું અભિમાન હવે પીગળી ગયું હતું એ  કાચબા અને શિયાળોની તરફ એક મીઠી
નજરે નિહાળી, ડોકું નીચું રાખી જાણ સત્યના જ્ઞાન સાથે વિદાય લેતો હોય એવું દ્રશ્ય
સરોવર પાળે આજે હતું !

પણ, આ બાળવાર્તાનો “બોધ” નીચે મુજબ છે…….

કોઈ પણ વ્યક્તિને ફક્ત નિહાળતા એના વિષે “અભિપ્રાય”રૂપી અનુમાન કરવું  એ જ
એક ભુલ છે !

પોતાની શક્તિનું અભિમાન કરવું એ જ અનેક જીતો બાદ, એવી વ્યક્તિને હાર કે પતન
તરફ લઈ જાય છે !

આ વાર્તામાં સસલાને શરીર અને શક્તિના અભિમાનમાં “અંધકાર ” છે..એની
“મુર્ખતા”ના દર્શન થાય છે.

કાચબાના શાન્ત સ્વભાવ સાથે ચતુરાય, અને નમ્રતા છે !

આ વાર્તા દ્વારા  એક જ હેતું છે….માનવીએ શીખવાનું છે કે જે સ્વરૂપે દેહ
મળ્યો એનો પ્રથમ સ્વીકાર હોવો જોઈએ. અને દેહ સાથે મળેલી શક્તિ-જ્ઞાન વિગેરે માટે
પ્રભુનો પાડ માની, એનો સદ-ઉપયોગ  કરવાનો જીવન સફરે હંમેશા પ્રયાસ હોય !.. જે પંથ
સત્ય તરફ હોય તેવો પંથ બાળકો કે અન્યને બતાવતા, એનું જીવન આ ધરતી પર ધન્ય બની જાય
છે !

aT b0ot c@mP...

અમુક પ્રેરક પ્રસંગો.

એક ડોશી મા હતાં.ખુબ ગરીબ,પાસે પહેરવાના કપડાં પણ પૂરતાં નહિ,એટલે સાંધી-સુંધીને કપડાં પહેરે.એક રાતે એવી જ રીતે તેઓ પોતાનો ફાટેલો સાડલો સાંધવા બેઠાં.એક તો ઉંમર અને તેમાં આંખે દેખાય પણ ઓછું.એટલે સાંધવામાં ય બહુ જ તકલીફ પડે.પાછું રાત અને ઘરમાં કાઈ ગરીબ ણા ઘરમાં તેલના દીવા કે ફાનસ હોય ?! એક તો બરાબર દેખાય નહિ,તેમાં પાછી માજી ની સોય પડી ગઈ.સોય એક તો ઝીણી ,પાછું અંધારું,વળી આંખમાં ઝાંખું.!તેમના મનમાં થયું કે બહાર રસ્તે તો દીવા છે તો લાવ ને બહાર શોધું !આમ માજી તો બહાર સોય શોધવા લાગ્યાં.રસ્તે એક માણસ પસાર થતો હતો, માજીને નીચા વળીને કઈક શોધતા જોયાં એટલે પૂછ્યું,”માડી, તમે શુ શોધો છો?” માજી કહે કે,”ભાઈલા,મારી સોય પડી ગઈ છે તે ગોતું છું.” માણસે પૂછ્યું કે,”માડી તમારી સોય પડી છે ક્યાં?” એટલે માજીએ જવાબ આપ્યો કે,”બેટા,મારી સોય તો અંદર ઝુંપડામાં પડી છે.” નવાઈ પામી માણસે કહ્યું કે,”માંડી,તો પછી અંદર કેમ નથી શોધતા?”માજીએ કહ્યું કે,”બેટા,પણ અહી બહાર અજવાળું છે એટલે બહાર ગોતું છું.”

સાચે જ આપણે પણ ખોવાયેલું કઈક શોધીએ છીએ ખરા,પણ તે ખોવાયું ક્યાંક છે અને આપણે શોધીએ ક્યાંક છીએ.!

જ્યાં ખોવાયું હોય ત્યાં જ ગોતવું પડે,

અંધારું હોય ત્યાં જ દીવો કરવો પડે.

----------------------------------------------------------------------------------

નાના એવા શહેરના મુખ્ય રસ્તા ઉપર એક કાર પુરપાટ પસાર થતી હતી,તેને એક મોટર-સાઈકલવાળા પોલીસે પકડી.કાર ડ્રાઈવરના નામ-સરનામું આ પોલીસ મેન નોધવા માંડ્યો. એટલે કારવાળા ભાઈ તો ગુસ્સે થઇ ગયા,અને પોલીસને કહ્યું કે,

‘તમે જાણો છો કે આ ગામના મેયર મારા મિત્ર છે?’

કાઈ પણ બોલ્યા વગર પોલીસ નોધે છે,એટલે કારવાળા કહે કે,”આ ગામના પોલીસ ઉપરી પણ મને ઓળખે છે,તે તમે જાણો છો ? તો ય પોલીસ એનું નોધવાનું કામ કરે જાય છે….એટલે હવે કારવાળાનો મિજાજ છટકવા માંડ્યો,અને ખુબ ગુસ્સે થઇ તેણે કહ્યું કે,

“ભાઈ , હુ તમારા ગામના મેજીસ્ટ્રેટને પણ સારી રીતે ઓળખું છું તે તમને ખબર છે?”

હવે પોતાની નોધ પૂરી કરીને,ડાયરી બંધ કરતાં પોલીસે શાંતિથી પેલા ભાઈને પૂછ્યું કે,

“તમે કાનજી રવજીને ઓળખો છો?” તો કાર ડ્રાઈવરે કહ્યું કે,”ના”

“ત્યારે ખરી જરૂર તો તમારે એમની ઓળખાણ ની હતી,અને એ કાનજી રવજી હુ છું.” એમ કહી મોટરસાઈકલ પર ચડીને નીકળી ગયો.

----------------------------------------------------------------------------------

મને એક વૃદ્ધની વાત યાદ આવેછે.

એંસી વર્ષની ઉમરના આ વૃદ્ધ રસ્તાની પડખે ખાડો ખોદીને એક આંબો વાવી રહ્યા હતા.

કોઈકે એમની નજીક જઈને પૂછ્યું :”દાદા,તમે આ શું કરો છો ?”

દાદાએ કહ્યું :”હું આંબો વાવું છું. ”

કોઈએક ટીખળી માણસે મશ્કરી કરી :”અરે દાદા ,તમને તે આ કેવી માયા લાગી છે!આ આંબો વાવો ક્યારે,એ ઉગે ક્યારે,એનાં ફળ આવે ક્યારે અને તમે ખાઓ ક્યારે?”

પેલા વૃધ્ધે કહ્યું :”રસ્તા ઉપર આ જે આંબો છે તે મારા પુરોગામીઓએ વાવેલો છે.તેની છાયા આજે હું માણું છું,એની કેરી હું ખાઉં છું,ત્યારે મને થયું કે હું પણ એકાદો આંબો વાવતો જાઉં કે જેથી ભાવિમાં આવનારી જે પેઢી છે એને છાયા મળે, ફળ ખાવા મળે. આપણને જે લાભ મળ્યો છે એ લાભ બીજાને પણ આપવાનો છે. “

વૃદ્ધની આવી ઉમદા વિચારણા આપણને સૌને એમ કહી જાય છે કે આપણે તો સમાજને કઈંક આપવાનું છે.લેવામાં મહત્તા નથી,મહત્તા તો કઈંક આપી જવામાં છે.લેવાનું કામ તો બધાંય કરી શકે છે ,આપનાર જ દુનિયામાં કોઈ વિરલ હોય છે,એટલે માનવીમાં રહેલી આ અર્પણની ભાવનાને આપણે વિકસાવવી જોઈએ.

આ રીતે કર્તવ્યશીલ બનનારા દુનિયામાં બહુ વિરલ હોય છે.પરંતુ હું તમને વિનવું છું કે તમે આકાશના સુર્ય અગર ચંદ્ર ન બની શકો તો કંઈ વાંધો નહી ,અમાસની અંધારી રાતના તારા જેવા તો જરૂર બનજો.

અમાસની રાતે તમે જોયું હશે કે આકાશમાં એક તારો જો ખરે તો તે તેજનો લિસોટો મૂકી જાય છે,એ રીતે તમે ભલે ખુબ મહાન માનવી ન બની શકો ,પરંતુ તમારા વર્તુળમાં,તમારા સમાજમાં ,તમારા મિત્ર મંડળમાં એક તેજનો લિસોટો મુકીને જાઓ કે જે માનવ-હૃદયમાં પ્રકાશ પાથરે.

----------------------------------------------------------------------------------

એક કીડી તળાવમાં પડી ગઈ.ત્યાં માછલીએ કીડી ને કહ્યું કે, જયારે આ તળાવ સુકાય ત્યારે માછલીને કીડી ખાય છે.મોકો સહુને મળે છે.રાહ જોવી જોઈએ.

વિઝા ની કેટેગરી જોઈ લેવીજોઈએ..

ગીર નાં જંગલ માંથી એક સિંહ ને પ્રાણીસંગ્રહાલયમાં લાવવા માં આવ્યો.
વન માં બેહદ રીતે વિહાર કરતો સિંહ પીંજરા માં એવી રીતેકેદ થયી ગયો જાણે કોઈ
ગરીબ બાપ ની રૂપાળી દીકરી અમીર નાં બંગલા માંબંદીવાન બને છે.
જમવા નો સમય થયો એટલે સિંહ ને વજન પ્રમાણે માંસઆપવા માં આવ્યું.
… સિંહે ડીશ હડસેલી ને ત્રાડ નાખી,
” હું જંગલ નો રાજા છું, કોઈ ડાયાટીશિયન ની હડફટે ચડેલો મiણસ નથી,
કે જોખી જોખી ને – તોળી તોળી ને જમવા બેસું !! બીજું, હુંભૂખ લાગે ત્યારે શિકાર
ની પાછળ દોડી ને- તેની સાથે યુદ્ધ કરી ને , તેને મારી ને–મેહનત કરી ને માંસ
ખાવા નો આદિ છું. મારે કયા જનમ નાં પાપ ની ડીપોઝીટપાકી કે મારે બીજા નું
મારણ કરેલું ખાવું પડે છે ? મન` મહેરબાની કરી ને મુક્તકરો નહિ તો હું આપઘાત કરી લઈશ ……!!!!!!!!”

સિંહે આત્મવિલોપન ની ચીમકી આપી એટલેઝૂ મેનેજર બોલ્યા ,
” મુક્ત વિહાર કરવા નું તો તારા નસીબ માં નથી પરંતુઅમે થોડાક પ્રાણિયો ને અમેરિકા મોકલવા ના છીએ. તેમાંહું તારૂ નામ ગોઠવી આપીશ.
ગમે તેમ તને વિઝા અપાવી દઈશ. “

સિંહ ભારતીય હોવાથી તેના લોહી માં બિન-ભારતીયથવાની
તાલાવેલી હતી જ. તેથી સિંહે તેની કક્ષા થી નીચે ઉતરી નેબે
પગે ઉભા થઇ એવી રીતે સલામ ભરી કે જે રીતે
દીકરી ને પરદેશ પરણાવવા માટે ગમે તે કરવા તૈયાર
થયેલો બાપ પોતાના વેવાઈ ને સલામ કરે છે !!

સિંહ માટે ઝંખના માર્ગ બની ગઈ અને તે અમેરિકા પોહચીગયો.

નો સમય થયો એટલે ગોરો ઝૂ-કર્મચારી બે ડઝન કેળા
આપી ગયો ! સિંહ ને થયું કે આજે કદાચ અગીયારસ હશેઅને ઇન્ડિયન કરતા
એન- આર – આઈ વધુ ધાર્મિક હોવાથી ગોરો મનેઉપવાસ કરાવવા
માંગે છે. સિંહે પેહલા દિવસે તો ધોળિયા ની શરમેધરમ કરી લીધો.

પરંતુ બીજા દિવસે ફરી પાછું જમવા માં કેળા આવ્યા એટલેસિંહે ત્રાડ પાડવા ને બદલે
(આમેય ત્યાં ત્રાડ નાં પાડી શકાય ભાઈ) સભ્યતા થી કારણ
પૂછ્યું ત્યારે ગોરા કર્મચારી એ જવાબ આપ્યો,
**
” તમને
વાંદરા નાં વિઝા પર લાવવા માં આવયા છે. !!!!!